Jedną z ofiar katastrofy w Smoleńsku był Aleksander Fedorowicz.
Wielki patriota oraz tłumacz naszego Prezydenta.
Doskonale władał pięcioma językami w tym m.in. rosyjskim, angielskim i hebrajskim.
Studiował na wydziale Nauk Politycznych Instytutu Łomonosowa w Moskwie.
Pod koniec lat 90. wyjechał z kraju. Został wicekonsulem w Uzbekistanie. – Odkrył ten kraj na nowo. Okazało się, że mieszkają tam potomkowie legionistów i carskich zesłańców. Ludzie, których korzenie sięgają czasów napoleońskich. Ich losem był zafascynowany. Kiedy tylko przyjeżdżał do Bydgoszczy opowiadał o Uzbekach z polskimi korzeniami. Był przejęty ich losem. Ubolewał na tym, że żyją w wielkiej biedzie. Mówił, że nie można o nich zapomnieć. Zaczął zbierać materiały, by udokumentować ich historię. Chciał to wszystko opublikować.
Gdy wrócił do kraju założył kancelarię tłumaczy przysięgłych, a dzięki swojej patriotycznej postawie został mianowany na tłumacza Lecha Kaczyńskiego.
Podróżując z Prezydentem uczestniczył on wiele razy w misjach dyplomatycznych, w których ważna była odpowiedzialność i ogromna wiedza. Reprezentował Polskę oraz wszystkich polskich tłumaczy.
To była jego ostatnia podróż a zarazem ostatnia misja u boku Prezydenta.
Czas niedokończony
Nie opowiadajcie razem i osobno
że nie ma ludzi niezastąpionych
bo przecież moja matka
łagodna i nieubłagana
cała w czasie teraźniejszym niedokończonym
wychyla się z nieba
żeby mi przyszyć oberwany guzik
kto to lepiej potrafi
w czyich palcach drży igła jak drucik ciepła
gdy tyle dzisiaj uczuć a mało miłości
i tyle cudzych kobiet a żadna nie moja
a śmierć tak bardzo ważna bo się nie powtórzy
i smutek jak sprzed wojny ostatnia choinka
a przecież ta babcia z przeciwka
przy stoliku na kółkach
z pasjansem co nie wychodzi
tak bardzo szybko żyła umarła pomału
a czasami tak skryta że płakała w wannie
lub ta co z sercem przyszła wojna ją zabiła
razem z jasną torebką do letniej sukienki
kto przywróci jej ciało kiedy nie ma ciała
jej nos na mnie skrzywiony
i kogutek włosów
Jan Twardowski
