Na słoneczne dni spędzane na złotych piaskach nadmorskich plaż, polecamy, choć minimalne, zapoznanie się z językiem bułgarskim – poniżej kilka ciekawostek. Dla tych mniej wytrwałych, którzy nie mają czasu lub cierpliwości do nauki nowego języka, chętnie pomożemy w przypadku tłumaczeń pisemnych zarówno z języka bułgarskiego, jak i na język bułgarski, gdyż w dniach 28.06.2010 – 16.07.2010 obowiązuje 10% rabat na tłumaczenia w tych kombinacjach językowych*. Zapraszamy do składania zleceń i przesyłania zapytań na adres atominium@atominium.com”>atominium@atominium.com.
* promocja nie obejmuje tłumaczeń uwierzytelnionych; promocja nie łączy się z innymi zniżkami; warunkiem skorzystania z niej jest powołanie się na kod oferty BG/2010/07 w momencie składania zlecenia.
Bułgarski, razem ze słoweńskim i serbsko-chorwackim, należy do grupy południowosłowiańskiej i jest blisko spokrewniony z macedońskim (uważany jest w Bułgarii za dialekt bułgarskiego). Posługuje się nim około 9 mln ludzi, z czego mniej więcej 7,5 mln w samej Bułgarii, reszta w sąsiednich państwach oraz w Mołdawii, a także społecznościach emigrantów w Europie Zachodniej, Izraelu i Ameryce Północnej. Protobułgarzy, którzy najprawdopodobniej mówili językiem turkijskim, w VII w. n.e. dotarli na wschodnie Bałkany, gdzie zetknęli się z przybyłymi wiek wcześniej Słowianami i po pewnym czasie przyjęli ich język.
Pierwsze świadectwa języka słowiańskiego w Bułgarii pochodzą z X-XII w., kiedy na bazie południowych dialektów bułgarskich i macedońskich powstał język literacki, przeznaczony pierwotnie na użytek Kościoła. Język ten, nazywany staro-cerkiewno-słowiańskim, w niektórych Kościołach prawosławnych zaczął pełnić funkcje liturgiczne, podobnie jak łacina w Kościele katolickim; w zmodyfikowanej postaci używany jest do dzisiaj w Rosyjskim Kościele Prawosławnym. Był to również język literacki, w którym powstawały teksty religijne i świeckie. Na niektórych terenach, także w Bułgarii, wykształciły się odmiany regionalne. Teksty staro-cerkiewno-słowiańskiena początku zapisywane były w alfabecie głagolickim, który według tradycji opracowali w IX w. dwaj greccy bracia z Bizancjum, święty Cyryl i Metody, a później cyrylicą stworzoną w X w. na bazie głagolicy.
Choć najdawniejsze teksty staro-cerkiewno-słowiańskie powstały w Bułgarii w tzw. okresie starobułgarskim, to również inne narody słowiańskie mogą uważać je za część swojego dziedzictwa. Pierwsze bezspornie bułgarskie rękopisy pochodzą z okresu średniobułgarskiego (XII-XVI w.), a pierwsza drukowana książka w języku bułgarskim z 1566 r. Z literackiego i lingwistycznego punktu widzenia okres współczesnego języka bułgarskiego rozpoczął sie w XVI w., ale dopiero w XIX w. narodziła się literatura nowożytna w europejskim znaczeniu tego słowa. Późno, bo w 1899 r. przyjęto oficjalną skodyfikowaną formę języka, opartą na dialektach północno-wschodnich, nie zaś na zachodnim dialekcie stołecznej Sofii.
Źródło: Żywe, zagrożone i wymarłe : 1000 języków. Red. Peter K. AUSTIN. Tłumaczenie : ATOMINIUM Biuro Tłumaczeń Specjalistycznych. Olszanica 2009. ISBN 9780520255609, s. 50.
