Wielkimi krokami zbliżają się Walentynki, czyli jedno z najbardziej znanych i popularnych świąt, niezwykle ważne dla wszystkich zakochanych. Może warto więc, napisać kilka słów o miłości. Tym bardziej, że sposoby określenia i nazywania tego wspaniałego i wyjątkowego uczucia w różnych językach, są niezwykle interesujące.
Słowo „miłość” pochodzące od prasłowiańskiego *mil-ostь, oznaczało pierwotnie w języku polskim „litość”, „miłosierdzie”, „łaskę” oraz „łaskawość”. Dla ciekawostki można dodać, że w nawiązaniu do tego znaczenia powstały w języku polskim zwroty grzecznościowe takie jak Miłość, Wasza Miłość, czy wersja skrócona Waszmość. Dopiero w wieku XV pojawiło się współcześnie funkcjonujące znaczenie tego słowa. Zgodnie z nim „miłość” była rozumiana jako uczucie między dwojgiem ludzi, typ relacji między mężczyzną i kobietą.
Co ciekawe, w innych językach słowiańskich zachowała się forma, która jest kontynuacją prasłowiańskiego *ljuby, *ljubъve. Dlatego też w języku rosyjskim mamy obecnie „любовь”, w ukraińskim „любов”, w białoruskim „любоў”, w bułgarskim „любов”, w serbskim „љубав“ itd.
W języku słowackim oraz czeskim miłość jest określana za pomocą slowa „láska”, nie bez powodu kojarząca się z polską „łaską”, czyli miłosierdziem.
W językach romańskich nazwa tego nadzwyczajnego uczucia nawiązuje do języka łacińskiego (amor), stąd w języku francuskim „amour”, we włoskim „amore”, czy hiszpańskim „amor”.
Z kolei określenia, takie jak niemieckie „liebe” oraz angielskie „love” mają wspólny rodowód, pochodzą od germańskiego leubh.
W odległych rejonach świata, np. w Japonii miłość określa się za pomocą znaku 愛, w języku jidysz ליבע, a w języku perskim عشق.
Może warto zastanowić się nad tegorocznymi Walentynkami i wyrazić swoje uczucia do ukochanej osoby w inny niż zazwyczaj, może niekonwencjonalny sposób, np. za pomocą jednego z orientalnych języków.
(JS)
