W języku polskim istnieje wiele związków frazeologicznych, każdy z nich jest unikalny i wyjątkowy,
a ponadto jest ich na tyle dużo, że właściwie na każdą sytuację znajdzie się odpowiednie wyrażenie. Co można powiedzieć, kiedy w ciągu dnia potrzebujemy chwili dla siebie i chcemy uspokoić myśli?
W takim przypadku pragniemy tak znanego świętego spokoju, więc można powiedzieć do drugiej osoby w grzeczny sposób „daj mi spokój” lub „daj mi święty spokój”. Obydwa te wyrażenia oznaczają to samo, ale to dodanie słowa „święty” wzmacnia znaczenie tej prośby i podkreśla jej wagę.
Pojęcie świętego spokoju pojawiało się już w czasach starożytnej Grecji i było określane jako Ekechejria od greckiej bogini pokoju Ejrene. Oznacza dosłownie „wyciągnięcie ręki” lub „święty pokój”. Używano go w czasie igrzysk, kiedy to właśnie na czas ich trwania w Olimpii władcy greccy podpisywali zawieszenie broni i wszelkich działań wojskowych, by w pokoju można było rywalizować w sportowych zmaganiach. W dzisiejszych czasach takie pojęcie świętego spokoju jako przerwy
w konflikcie wyszło z użycia, natomiast wciąż świadczy o czymś ważnym.
W języku angielskim najbliższym odpowiednikiem wyrażenia „daj mi święty spokój” jest na przykład leave me alone, let me be, give me some space, ponieważ dosłowne tłumaczenie świętego spokoju na holy peace nie miałoby takiego znaczenia jak w języku polskim.
