Otóż nie. Liczbę odmian języka migowego wręcz trudno określić. Ogólnie języki migowe nie są w żaden sposób związane z językami mówionymi krajów, z których pochodzą. Na co dzień głuchoniemi na całym świecie posługują się około 200 do 300 odmiennymi językami migowymi. Dodatkowo, nawet w obrębie jednego języka, mogą występować różne dialekty i odmiany.
Co ciekawe, w niektórych krajach – np. w Tanzanii każda szkoła dla głuchoniemych posługuje się innym językiem. Zatem jak się dogadują ich użytkownicy, gdy pochodzą z różnych krajów? Dużo łatwiej niż my, posługujący się językiem mówionym. A to dlatego, że wspólną cechą wszystkich języków migowych jest ich obrazowość i wielu znaczeń można się po prostu domyślić. Znaki mają obrazować i odzwierciedlać wykonywane zajęcia, a to sprawia, ze wiele z tych znaków w różnych językach wygląda bardzo podobnie. Choćby słowa „jeść”, czy „telefon”.
Ciekawą cechą języka migowego jest przestrzenna organizacja wypowiedzi, a składają się na nią: mimika, postawa, odchylenia i ruchy ciała oraz gesty. Wykorzystuje się również kontakt wzrokowy, kierunek wzroku, oraz pauzy.
Jeśli chodzi o polskie realia, w naszym kraju mieszka ponad 100 tysięcy głuchych osób. Na co dzień mają duże problemy z porozumiewaniem się w urzędach, przychodniach lekarskich i przy załatwianiu codziennych spraw. Dlatego cieszą takie inicjatywy jak bezpłatne kursy, organizowanie koncertów, na których można odbierać muzykę wzrokiem, dotykiem, czy powonieniem. Od niedawna w archidiecezji katowickiej odbywają się msze święte dla głuchoniemych, a Uniwersytet Śląski otworzył kierunek, w ramach którego studenci będę się uczyc przekładu z polskiego j. migowego na angielski j. migowy.
A na koniec wzruszająca historia z Istambułu. Muaharrem jest głuchoniemy i mieszka razem z siostrą. Mieszkańcy postanowili uczynic jego dzień niezwykłym. W trakcie miesięcznych przygotowań do realizacji niecodziennego nagrania, mieszkańcy nauczyli się kilku podstawowych zwrotów w j. migowym. Zobaczcie sami:
