Lingua Franca Nova jest pojęciem określającym język sztuczny naturalistyczny, nad którym prace zapoczątkował Amerykanin C. George Boeree. Posiada bardzo prostą gramatykę i ortografię. Słownictwo tego języka bazuje na językach romańskich: portugalskim, hiszpańskim, włoskim, francuskim i katalońskim. Pierwotnym wzorem Lingua Franca Nova był sztuczny język określany mianem Lingua franca. Posługiwano się nim w basenie Morza Śródziemnego od XIV aż do początków XX wieku przede wszystkim w celu nawiązywania oraz utrzymywania kontaktów handlowych i dyplomatycznych. Był to język mieszany typu pidżynowego (język pomocniczy o znacznie uproszczonej morfologii i składni utworzony na bazie dwóch lub większej liczby różnych języków). Powstał na bazie leksykalnej takich języków jak hiszpański, włoski, francuski, grecki i arabski.
Określenie Lingua franca pochodzi z łaciny i odnosi się do tzw. „języków kontaktowych”, które pojawiły się na skutek wielokrotnych kontaktów pomiędzy członkami różnych grup językowo-kulturowych. Dość często można spotkać się ze stwierdzeniem, że Lingua franca to język kreolski. Należy podkreślić, że główną różnicą pomiędzy nimi jest fakt, że języki kreolskie są językami ojczystymi danej ludności. Lingua franca natomiast powstała głównie do celów handlowych i dyplomatycznych, nie będąc językiem rodzimym jakiejkolwiek społeczności. Początki prac nad Lingua Franca Nova sięgają roku 1965. Ich nadrzędnym celem było utworzenie uniwersalnego języka posiadającego bardzo prostą ortografię i strukturę gramatyczną. Język ten miał z założenia pełnić rolę międzynarodowego środka komunikacji. Jak już wiadomo, Lingua Franca Nova została zainspirowana językiem określanym jako Lingua franca. Słownictwo obu języków bazuje na językach romańskich, które ze względu na pochodzenie łacińskie wykazują między sobą wiele podobieństw. Lingua Franca Nova może zostać zapisana przy użyciu alfabetu łacińskiego lub cyrylicy:
Lingua Franca Nova a b c d e f g i j l m n o p r s t u v x z
Лингва франка нова а б к д е ф г и ж л м н о п р с т у в ш з
W 1998 roku tekst napisany przy użyciu Lingua Franca Nova po raz pierwszy pojawił się w internecie. W 2005 roku Stefan Fisahn utworzył stronę internetową w całości poświęconą temu właśnie językowi. Obecnie słowniki dotyczące Lingua Franca Nova są dostępne w 12 różnych językach. Za najbardziej kompletny uważa się słownik utworzony w języku angielskim, którego autorem jest Simon Davies. Bez wątpienia Lingua Franca Nova jest jednym ze sztucznie wytworzonych języków, które miały pełnić rolę uniwersalnego języka międzynarodowego. Tak jak w przypadku Esperanto, jest łatwy do przyswojenia i aktualnie używany przez konkretną wspólnotę. Główną przeszkodzą uniemożliwiającą ekspansję językową Lingua Franca Nova jest jego sztuczność. Ten język nigdy dla nikogo nie był językiem ojczystym, natywnym.
(ASz)
