Historia
<a href=”https://www.atominium.com/pl/jezyki”>Język</a> turecki należy do grupy (ligi) <a href=”https://www.atominium.com/pl/jezyki”>języków</a> ałtajskich i rodziny <a href=”https://www.atominium.com/pl/jezyki”>języków</a> turkijskich. Najdawniejsze odkryte zapisy datuje się jako utworzone około VII-X wieku naszej ery na terenach Azji Środkowej, przy czym wówczas nie był on jeszcze wyrażany za pomocą alfabetu łacińskiego, a <a href=”https://www.atominium.com/pl/jezyki”>język</a> pisany znacznie odbiegał od formy wykorzystywanej w mowie. Językiem tym w Europie i Azji posługują się około 83 miliony osób.
Struktura i wymowa
Mieszkańcy Turcji oraz wielu innych krajów mówiący po turecku posługują się obecnie alfabetem łacińskim, nieco dostosowanym na potrzeby <a href=”https://www.atominium.com/pl/jezyki”>języka</a> oraz jego fonetyki. Dodane są znaki takie jak: Ş (czytane jak Polskie „sz”), Ç (czytane jak Polskie „cz”), oraz znane z niemieckiego Ö i Ü. Drobną ciekawostką jest wykorzystanie niemej litery Ğ, która sama w sobie nie ma dźwięku, pełni jednak rolę wskaźnika dla poprzedzającej samogłoski iż ma ona przeciągnięte brzmienie.
<a href=”https://www.atominium.com/pl/jezyki”>Język</a> turecki różni się od polskiego także sposobem odmiany słów, ponieważ w naszej rodzimej mowie znane nam jest pojęcie fleksyjności, czyli odmiany przez przypadki, natomiast w kraju znad Morza Czarnego, występuje tzw. „aglutynacja”. Pojęcie to oznacza „zlepianie” i zachodzi podczas składania wypowiedzi. Do słowa będącego jej trzonem „doklejamy” kolejno końcówki nadające mu kontekst, trzymając się kolejności podmiot-dopełnienie-czasownik.
Ciekawostki i zapożyczenia
Na terenie tureckiej prowincji Giresun istnieje używany do dziś przez garstkę osób kuş dili, czyli „<a href=”https://www.atominium.com/pl/jezyki”>język</a> ptaków” będący formą komunikacji przy pomocy wachlarza skomplikowanych gwizdów, odzwierciedlających swoją strukturą <a href=”https://www.atominium.com/pl/jezyki”>język</a> mówiony. Taki sposób przekazu informacji pozwala porozumiewać się na zaskakująco duże odległości, sięgające kilku kilometrów.
Świątynia będąca często symbolem kojarzonym z Turcją, a mianowicie Hagia Sophia, górująca swoimi imponującymi (56 metrów wysokości) rozmiarami nad architekturą Stambułu, była pierwotnie budowlą wzniesioną w IV wieku przez chrześcijan, dopiero w późniejszym czasie (środek XVw.) wzbogaconą o 4 minarety i przekształconą w pełnoprawny meczet, którym jest także obecnie.
W języku polskim do dziś doszukać się można zapożyczeń z <a href=”https://www.atominium.com/pl/jezyki”>języka</a> tureckiego. Są to wyrazy takie jak m.in. „jasiek” (jako mała poduszka, z tur. „yastık”), „bazar” (z tur. „pazar” czyli plac targowy, targ), czy nawet tak potocznie brzmiące jak „papuć” (jako pantofel, kapeć, z tur. „pabuç”).
Turcja jest jednym z miejsc przyciągających uwagę turystów z całego świata i nie bez powodu. Zarówno architektura jak i geografia tego kraju potrafi zapierać dech w piersiach każdemu, kto zdecyduje się pojechać tam po raz pierwszy, a stali bywalcy zapewne stwierdziliby że również z każdą kolejną wizytą. Wszyscy, pragnący zaznać nowej kultury i stworzyć cudowne wspomnienia, powinni zdecydowanie uwzględnić Turcję jako jeden z punktów swojej podróży.
(F.S)
